نمایش

چهل حدیث امام حسن عسگری

إن الوصول إلى اللَّهِ سَفَرُ لا یُدرَک إِلا بِاسْتِطَاعِ اللَّیل
همانا رسیدن به خدا سفری است که جز با مرکب قرار دادن شب
شب زنده داری نمی توان به آن دست یافت.

إن الله بجودِهِ وَ رَأفَتِهِ مَنَّ عَلَى عِبَادِهِ بِنَبَیْهِ محمد صلى الله علیه و آله بشیراً ونذیراً ووفقکم لقبول دینه واکرمکم بهدایته
خداوند، به سبب بخشندگی و مهربانی اش بر بندگانش منت نهاد و پیامبرش محمد صلی الله علیه و آله را بشارت دهنده و بیم دهنده فرستاد و شما را توفیق داد که دین او را
بپذیرید و با هدایتش شما را گرامی داشت.
مناقب ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۴۲۵

نحن کهف من التجأ الینا ونور لِمَن اِستَضاءَ بِنا وعِصمهً لمن إعتصم بنا. مَن احَبَّنَا کَان مَعَنَا فِی السَّنامِ الأعلى ومَنِ الْحَرفَ عنا مال إلى النار
ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد؛ و روشنی کسی هستیم که از ما فروغ گیرد؛ و نگهدارنده ی کسی هستیم که در حفاظت ما درآید. هرکه ما را دوست بدارد در قله ی برتر با ما خواهد بود و هر که از ما منحرف گردد.
به آتش دوزخ داخل می گردد.
مناقب ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۴۳۵

هو ابنی وخلیفتی مِنْ بَعدِى، وَهُوَ الَّذِی یَغیب غیبه طویله ویظهر بعد امتلاء الارض جوراً و ظلماً، فیملأها قسطاً وعدلاً
او پسر من و جانشین من بعد از من است و او کسی است کہ مدتی طولانے غایب خواهد بود و آن گاه که زمین پر از جور و ستم شده باشد، ظهور می کند و جهان را پر از عدل و داد می کند.
مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص ۲۸۱

اتقوا الله وکونوا زَیْناً ولا تکونوا شَیْناً، جُرُّوا إِلَیْنَاکُل مَودَّهِ وادْفَعُوا عَنَاکُل قیح
از خدا پروا کنید و زینت (ما) باشید نه مایه ی عار و ننگ هر محبت و مهرورزی را به سوى ما بکشانید و هر زشتی را از ما دور کنید.
تحف العقول، ص ۴۸۸

لیست العباده کثره الصیام والصّلاءِ، وأنما العباده کثره التفکر فی امر الله
عبادت روزه و نماز بسیار نیست؛ بلکه عبادت، تفکر بسیار در امر خداوند است.
بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۷۳

خِصْلَتَانِ لیسَ فَوْقَهُماشی : الایمانُ بِاللَّهِ ونفَعُ الإخوانِ
دو خصلت است که چیزی بالاتر از آن دو نیست ایمان به خدا و
سودرسانی به برادران

تحف العقول، ص ۴۸۹

مَنْ لَرْیَتَّقِ وُجوهَ النَّاسِ لِمُتَّقِ اللَّهَ
هرکس از روی مردم شرم و پروا نکند، از خدا هم پروا نخواهد کرد.
فرهنگ جامع سخنان امام عسکری علیه السلام، ص ۴۱۸

أَوْرَعُ النَّاسِ مَنْ وَقَفَ عِندَ الشُّهَبَهِ، اعبَدُ النَّاسِ مَنْ أَقَامَ على الفرائضِ، أَزْهَدُ النَّاسِ مِنْ ترک الحرام پارساترین مردم کسے است کہ هنگام برخورد با شبهه و مشتبه توقف کند، عابدترین مردم کسی است که واجبات را انجام دهد
زاهدترین مردم کسی است که از حرام چشم بپوشد.
العلیم
تحف العقول، ص ۲۸۹

أضْعَفُ الاعداءِ کَیداً مَنْ ظَهَرَتْ عَدَاوتُهُ
ضعیف ترین دشمنان از نظر کید و
مکر کسی است که دشمنی اش
آشکار باشد
اعلام الدین، ص ۳۱۳

خَیْرُ اخوانِکَ مَنْ نَسِیَ ذَنْبَکَ وذَکَرَ إحسانک
بهترین برادرانت کسے است کہ
خطای تو را فراموش کند و نیکی تو
را به یاد داشته باشد.
اعلام الدین، ص ۳۱۳

لا تُمارِ ، فیُذْهِبَ بَهَاؤُکَ، ولا تُمازِحَ فَیُحتَرَ أَ عَلَیْکَ
جدال مکن، کہ شکوه و هیبت تو
می رود؛ شوخی مکن، که بر تو
گستاخ می شوند.
اعلام الدین، ص۳۱۲

الحظوظ مراتب، فَلا تَعْجَلْ عَلَى ثَمَرَهٍ لَمْ تُدرَکَ، فَإِنَّهَا
تُنَالُ فی أَوانِهَا
برای بهره ها مراتب و درجاتی است،
پس در چیدن میوه ای که نرسیده است شتاب مکن، چرا که در
وقتش به دست خواهد آمد
نزهه الناظر و تنبیه الخواطر، ص ۱۴۳

منْ مَدَحَ غیر المستحقُ فَقَدْ قَامَ مَقامَ المتهم
هر کس شخصی را ستایش کند
که شایسته آن نیست در جایگاه فرد متهم قرار گرفته است
بحار الانوار، ج۷۵، ص ۳۷۸

اقل الناس راحه الحقودُ
کم آسایش ترین مردم
کینه توز است.
فرهنگ جامع سخنان امام عسکری علیه السلام، ص ۴۱۴

جُرَاهُ الوَلَدِ على والد فی صِغَرهِ، تَدعُو إِلَى الحُقوقِ فی کبره
گستاخی فرزند بر پدرش در
کوچکی او را به عاق شدن و مخالفت در بزرگسالی می کشاند.
فرهنگ جامع سخنان امام عسکری علیه السلام، ص ۴۱۲

قلبُ الاحمَقِ فی فَمِهِ، وقَمُ الْحَکِیمِ فی قَلْبِهِ
دل احمق در دهان اوست و دهان
حکیم و فرزانه در قلب اوست.
تحف العقول، ص
۴۸۹

اشَدُّ النَّاسِ إجتهاداً مِنْ تَرَکَ الذُنُوبَ
پرتلاش ترین و سخت کوش ترین مردم کسی است که گناهان را ترک کند.
تحف العقول، ص ۴۸۹

بِئْسَ العبد عبد یَکونُ ذَا وَجْهَیْنِ وذَا لِسَانَینِ، یُطْرِى أَخَاهُ شاهِداً و یأکله غائِباً، إِن أُعْطِیَ حَسَلَهُ وإِن ابْتُلِیَ حَانَهُ بنده ی بدی است آن که دو رو و دو زبان باشد. در مقابل، از برادرش تعریف کند و پشت سر او را بخورد. اگر برادرش بهره مند باشد به او حسد ورزد و اگر گرفتار شود به او خیانت کند
تحف العقول، ص ۴۸۸

أوصیکم بتقوى اللهِ والوَرَع فی دینکم، والإجتهاد فی الله، وصدق الحدیث وأداء الامانَهِ إِلى مَن اتَّتَمَنَکُم مِنْ بَر أو فاجر وطول السجودِ وحُسن الجَوارِ
شما را سفارش می کنم به تقوای الهی پرهیزگاری در دینتان، تلاش در راه خدا راستگویی و امانت داری نسبت به کسے
که شما را امین شمرده است؛ چه نیکوکار باشد چه بدکار و به سجود طولانی و معاشرت خوب با همسایه
تحف العقول، ص ۴۸۷

منَ الفَواقِرِ الَّتی تقصِمُ الظَّهَرَ، جازان رأى حَسَنَهً أخفاها، وإِنْ رَأى سَیِّئَهً أَفشاها
از مصیبت هایے کہ کمرشکن است، همسایه ای است که اگر خوبی ببیند آن را پنهان می کند و اگر بدی ببیند، آن را فاش می سازد
تحف العقول، ص ۴۸۷

التَّواضُعُ نِعْمَهٌ لَا یُحْسَدُ عَلَیْهَا
فروتنے نعمتی است که بر آن
حسد نمی ورزند.
تحف العقول، ص ۴۸۹

مِنَ التَّواضُعِ السَّلامُ عَلى کُلِّ مَنْ تَمُرُّ بِهِ، وَالْجُلُوسُ دون شرف المجلس
سلام کردن به هرکه بر او می گذری و نشستن در جای پایین مجلس، از تواضع است.
تحف العقول، ص ۴۸۷

مِنَ الذنوب التی لا تُغْفَرُ، لَیْتَنى لا أواخذ إلا بهذا
از گناهانی که بخشوده نمی شود
این است که کسی بگوید: کاش به گناهی جز این بازخواست نشوم
تحف العقول، ص ۴۸۷

إن الوصول إلى اللَّهِ سَفَرُ لَا یُدرَک إِلا بِاسْتِطَاعِ اللَّیل
همانا رسیدن به خدا سفری است کہ جز با مرکب قرار دادن شب
شب زنده داری نمی توان به آن دست یافت.

إن الله بجودِهِ وَ رَأْفَتِهِ مَنْ عَلَى عِبَادِهِ بِنَبَیْهِ محمد صلى الله علیه و آله بشیراً ونذیراً ووفقکم لقبول دینه واکرمکم بهدایته
خداوند به سبب بخشندگی و مهربانی اش بر بندگانش منت نهاد و پیامبرش محمد صلی الله علیه و آله را بشارت دهنده و بیم دهنده فرستاد و شما را توفیق داد که دین او را
بپذیرید و با هدایتش شما را گرامی داشت.

مناقب ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۴۲۵

حن کهف من التجا الینا ونور لمن استَضاءَ بِنا وعِصمهً لمن إعتصم بنا. مَن احَبَّنَا کان مَعَنَا فِی السَّنامِ الأعلى ومَنِ انحرف عنا مال إلى النار
ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد؛ و روشنی کسی هستیم که از ما فروغ گیرد؛ و نگهدارنده ی کسی هستیم که در حفاظت ما درآید. هرکه ما را دوست بدارد در قله ی برتر با ما خواهد بود و هر که از ما منحرف گردد.
به آتش دوزخ داخل می گردد.

مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص ۴۳۵

هو ابنی وخلیفتی من بَعدِى، وَهُوَ الَّذِی یَغیب غیبه طویله ویظهر بعد امتلاء الارض جوراً وظلماً، فیملأها قسطاً وعدلاً
او پسر من و جانشین من بعد از من است و او کسی است که مدتی طولانی غایب خواهد بود و آن گاه که زمین پر از جور و ستم شده باشد، ظهور می کند و جهان را پر از عدل و داد می
کند.
مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۲۸۱

اتقوا الله وکونوا زَیْناً ولا تکونوا شَیْناً، جُرُّوا إِلَیْنَاکُل مَودَّهِ وادْفَعُوا عَنَاکُل قیح
از خدا پروا کنید و زینت (ما) باشید نه مایه ی عار و ننگ. هر محبت و مهرورزی را به سوى ما بکشانید و هر زشتی را از ما دور کنید.
تحف العقول، ص ۴۸۸

لَیسَتِ العِباده کثره الصیام والصّلاءِ، وأنما العباده کثره التفکر فی امر الله
عبادت روزه و نماز بسیار نیست؛ بلکه عبادت، تفکر بسیار در امر خداوند است.
بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۷۳

خصلَتانِ لیسَ فَوْقَهُماشی: الایمانُ بِاللهِ ونَفَعُ الإخوانِ
دو خصلت است که چیزی بالاتر از آن دو نیست ایمان به خدا و
سودرسانی به برادران.
تحف العقول، ص ۴۸۹

مَنْ لَرْیَتَّقِ وُجوهَ النَّاسِ لَرْیَتَّقِ اللهَ
هرکس از روی مردم شرم و پروا
نکند، از خدا هم پروا نخواهد کرد.
فرهنگ جامع سخنان امام عسکری علیه السلام، ص ۴۱۸

أَوْرَعُ النَّاسِ مَنْ وَقَفَ عِندَ الشُّهَبَهِ اعْبَدُ النَّاسِ مَنْ أَقامَ على الفرائضِ، أَزْهَدُ النَّاسِ من ترک الحرام پارساترین مردم کسے است کہ هنگام برخورد با شبهه و مشتبه توقف کند، عابدترین مردم کسے است که واجبات را انجام دهد.
زاهدترین مردم کسی است که از حرام چشم بپوشد.
تحف العقول، ص ۴۸۹

أَضْعَفُ الاعداءِ کَیداً مَنْ ظَهَرَتْ عَدَاوتُهُ
ضعیف ترین دشمنان از نظر کید و
مکر، کسی است که دشمنی اش
آشکار باشد
اعلام الدین، ص ۳۱۳

خَیْرُ اخوانِکَ مَنْ نَسِیَ ذَنْبَکَ وذکرَ إحسانک
بهترین برادرانت کسے است کہ
خطای تو را فراموش کند و نیکی تو
را به یاد داشته باشد.
اعلام الدین، ص ۳۱۳

لا تُثمار، فیذهبَ بَهَاؤُکَ، ولا تُمازِح فحتَرَأَ عَلیکَ
جدال مکن، کہ شکوه و هیبت تو
می رود؛ شوخی مکن کہ بر تو
گستاخ می شوند.
اعلام الدین، ص۳۱۲

الحظوظ مراتب، فَلا تَعْجَلْ عَلَى ثَمَرَهٍ لَمْ تُدرَکَ، فَإِنَّهَا
تُنَالُ فی أَوانِهَا
برای بهره ها مراتب و درجاتی است
پس در چیدن میوه ای که نرسیده است شتاب مکن، چرا که در
وقتش به دست خواهد آمد
نزهه الناظر و تنبیه الخواطر، ص ۱۴۳

مِنْ مَدَحَ غیر المستحقُ فَقَدْ قَامَ مَقامَ المتهم
هرکس شخصی را ستایش کند
که شایسته آن نیست، در جایگاه فرد متهم قرار گرفته است
بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۷۸

اقل الناس راحه الحقودُ
کم آسایش ترین مردم
کینه توز است.
فرهنگ جامع سخنان امام عسکری علیه السلام، ص ۴۱۴

جُرَاهُ الوَلَدِ على والد فی صِغَرِهِ، تَدعُو إِلَى الحُقوقِ فِی کِبَرِهِ
گستاخی فرزند بر پدرش در کوچکی اورا بہ عاق شدن و مخالفت در بزرگسالی می کشاند.
فرهنگ جامع سخنان امام عسکری علیه السلام ص ۴۱۲

قلبُ الاحمقِ فِی فَمِهِ، وقَمُ الحَکِیمِ فی قَلْبِهِ
دل احمق در دهان اوست و دهان
حکیم و فرزانه در قلب اوست
تحف العقول، ص ۴۸۹

اشَدُّ النَّاسِ إِجتهاداً مِنْ تَرَکَ الذُنُوبَ
پرتلاش ترین و سخت کوش ترین مردم کسی است که گناهان را ترک کند.
تحف العقول، ص ۴۸۹

بِئْسَ العبد عبد یَکونُ ذَا وَجْهَیْنِ و ذَالِسَانَینِ، یُطْرِى أَخَاهُ شاهِداً و یأکله غائِباً، إِن أُعْطِیَ حَسَلَهُ وإِن ابْتُلِیَ حَانَهُ بنده ی بدی است آن که دو رو و دو زبان باشد. در مقابل، از برادرش تعریف کند و پشت سر او را بخورد. اگر برادرش بهره مند باشد به او حسد ورزد و اگر گرفتار شود، به او خیانت کند

تحف العقول، ص ۴۸۸

أوصیکم بتقوى اللهِ والوَرَع فی دینکم، والإجتهاد فی الله، وصدق الحدیث وأداء الأمانهِ إِلى مَنِ اتَّتَمَنَکُم مِنْ بَر أو فاجر وطول السجودِ وحُسن الجَوارِ
شما را سفارش می کنم به تقوای الهی، پرهیزگاری در دینتان، تلاش در راه خدا راستگویی و امانت داری نسبت به کسے که شما را امین شمرده است؛ چه نیکوکار باشد چه بدکار و به سجود طولانی و معاشرت خوب با همسایه
تحف العقول، ص ۴۸۷

منَ الفَواقِرِ الَّتِی تَقصِمُ الظَّهِرَ، جَارُ إِنْ رَأَى حَسَنَهً أخفاها، وإِنْ رَأَى سَیِّئَهً أَفشاها
از مصیبت هایی کہ کمرشکن است، همسایه ای است که اگر خوبی ببیند آن را پنهان می کند و اگر بدی ببیند، آن را فاش می سازد
تحف العقول، ص ۴۸۷

التَّواضُعُ نِعْمَهً لَا یُحْسَدُ عَلَیْهَا
فروتنی نعمتی است که بر آن
سد نمی ورزند.
تحف العقول، ص ۴۸۹

مِنَ التَّواضُعِ السَّلامُ عَلَى کُلِّ مَنْ تَمُرُّ بِهِ، وَالْجُلُوسُ دون شرف المجلس
سلام کردن به هرکه بر او می گذری و نشستن در جای پایین مجلس از تواضع است.
تحف العقول، ص ۴۸۷

مِنَ الذُّنوبِ الَّتی لا تُغْفَرُ، لَیْتَنى لا أواخذُ إلا بهذا
از گناهانی کہ بخشوده نمی شود
این است که کسی بگوید: کاش به گناهی جز این بازخواست نشوم
تحف العقول، ص ۴۸۷

مَنْ رَضِیَ بِدونِ الشَّرَفِ مِن المَجْلِسِ لَمْ یَزِلُ اللَّهُ و ملائِکَتَهُ یُصْلُونَ عَلیهِ حَتَّى یَقوُمَ
هرکس در مجلسی به نشستن در جایی
پایین تر از شان خودش راضی باشد همواره خداوند و فرشتگان بر او درود می فرستند.
تا وقتی که از جایش برخیزد.
تحف العقول، ص ۴۸۶

سَیَأْتی زَمانُ عَلَى النَّاسِ وُجُوهُهُمْ ضَاحِکَهٌ مُستَبْشِرهً وقُلُوبُهُمْ مُظلِمَهٌ مُتَکَدِرَهُ السُّنَّهُ فِیهِمْ بِدْعَهً، وَالبِدعَهُ فِیهِمْ سُنَهٌ المُؤْمِنُ بَینَهُمْ مُحَمَّرُ، وَالمُنافِقُ بَیْنَهُم مُوَقِّرُ
بر مردم زمانی خواهد آمد که چهره هایشان خندان و شاد است.
ولی دلهایشان تاریک و گرفته است. سنت در میان آنان بدعت شمرده می شود و بدعت سنتی رایج می گردد مؤمن در میانشان حقیر است و منافق در بین آنان محترم شمرده می شود.
الحیاه، ج ۲، ص ۳۱۱