نمایش

آیاتی از قرآن کریم درباره

وحدت

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْل اللَّهِ جَمِیعًا ولا تفرقوا واذکروا نعمه الله عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَا
و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و
پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن گاه که دشمنان یکدیگر بودید
ه پس میان دلهای شما الفت انداخت تا به –

پس میان دلهای شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شدید. آل عمران / ۱۰۳

وَلا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَ هُمُ البَیِّنَاتُ
و چون کسانی مباشید که پس از آنکه دلایل آشکار برایشان آمد پراکنده –
شدند و با هم اختلاف پیدا کردند و برای

آنان عذابی سهمگین است. آل عمران / ۱۰۵

حَتَّى إِذَا فَشِلَمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِی الْأَمْرِ وَعَصَیْمُ مِن بَعْدِ مَا أَرَاکُم تحبون منکم من یُرِیدُ الدُّنْیَا وَ مِنکُم مَّن یُرِیدُ الآخِرَ
تا آنکه سست شدید و در کار جنگ و بر سر تقسیم غنایم با یکدیگر به نزاع پرداختید و پس
از آنکه آنچه را دوست داشتید [یعنی غنایم را] به شما نشان داد نافرمانی .نمودید. برخی از شما دنیا

را و برخی از شما آخرت را میخواهد. آل عمران / ۱۵۲

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا خُذُوا حِذَرَکُمْ فَانفِرُ وأَنبَاتِ
وانفروا جمیعا
ای کسانی کہ ایمان آورده اید در برابر دشمن] آماده باشید [اسلحه خود را
برگیرید و گروه گروه [به جهاد] بیرون

Vi/almi
روید یا به طور جمعی روانه شوید.

إِنَّ الَّذِینَ فَرَقُوا دِینَهُمْ وَکَانُوا شِیَمَا أَنتَ مِنْهُمْ فِی شَیْءٍ
کسانے کہ دین خود را پراکنده
ساختند و فرقه فرقه شدند تو هیچ

گونه مسئول ایشان نیستی.
اندام / ۱۵۹

وَلَوْ أَرَاکَهُمْ کَیرَ الْمَسْلَهُ وَلَتَنَازَعَهُ فِی الْأَمْ
و اگر ایشان را سپاه دشمن را به تو بسیار نشان میداد قطعاً سست میشدید و حتماً در کار (جهاد)

منازعه می کردید. أنفال / ۳۳

وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُدُ
و با هم نزاع مکنید
کہ سست شوید
و مهابت شما از بین برود
انه ال ۹۶

وَقَاتِلُوا المشرکین کَافَه کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافهً
و همگی با مشرکان بجنگید
چنانکه آنان همگی با شما می جنگند.
نوید ۳۶

إِنَّ هَذِهِ أَمْتَکُمْ أَمَدَّ وَاحِدَهً وَأَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُونِ
این است امت شما کہ امتے یگانہ
است و منم پروردگار شما پس مرا
بپرستید.
أنباء / ۹۲

إِنَّ هَذِهِ أَمْتَکُمْ أُمَّهً وَاحِدَهً وَأَنَا رَبَّکُمْ فَاتَّقُونَ
و در حقیقت این امت شماست که
امتی یگانه است و من پروردگار
شمایم؛ پس از من پروا دارید
مومنون ۵۲

وَلَا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکِینَ مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ
وَکَانُوا شِیَعاً
و از مشرکان مباشید از کسانی که
دین خود را قطعه قطعه کردند و
فرقه فرقه شدند.
روم / ۳۱ و ۳۲

إِنَّ نَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَانَهُم بُدَیَانُ مَّرَضُوصٌ
در حقیقت خدا دوست دارد کسانی
را که در راه او صف در صف چنان که گویے بنایی ریخته شده از سرباند جهاد میکنند. صف