نمایش

انتظارات امام حسن مجتبی علیه السلام

ا و خدا محورى
امام حسن مجتبی علیه السلام که خود خدا محور و سرا با اخلاص بود، از امت اسلامی و شیعیان خویش توقع و انتظار دارد که رضایت الهی را محور فعالیت خویش قرار دهند.

خدا محوری
امام، گاه با بیان رایان مردم محوری و خارج شدن از محور
رضایت
الهی، به خدا محوری دعوت می کند
هر کس رضایت خدا را بخواهد هر چند با خشم مردم همراه شود؛ خداوند او را از امور مردم کفایت میکند و هر کس که با به خشم آوردن خداوند دنبال

رضایت مردم باشد خدا او را به
مردم را می گذارد.
میزان الحکمه، ج ۴، ص ۱۵۳

مَنْ طَلَبَ رِضَى اللهِ بِسَخَطِ النَّاسِ کَمَاهُ اللهُ أُمُورَ النَّاسِ وَمَنْ طَلَبَ رِضَى النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَکَلَهُ اللهُ إِلَى النَّاسِ

خدا محوری
و گاهی امام فوائد خدا محوری و در نظر گرفتن رضایت الهی را به زبان می آورد
من ضمانت میکنم برای کسی که در قلب او چیزی
نگذرد جز رضا [ی خداوندی، که خداوند دعای او را مستجاب فرماید.

بحار الانوار، ج۴۳، ص ۳۵۱
أَنَا الظَّامِنُ لمن لم ینجس فی قَلْبِهِ إِلَّا الرَّضَا أَنْ یَدْعُوَ اللَّهَ فَیَسْتَجَابُ لَهُ

۰۲ فراگیری دانش
علم و دانش کلید خیرات و دستیابی به سعادت است؛
بدون دانش نه راه سعادت معلوم است و نه حرکت
ممکر
ممکن.
لذا از مهمترین توقعات امام حسن علیه السلام از شیعیان این است که اهل دانش و فراگیری حکمت باشند.

فراگیری دانش
امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند:
دانش خود را به مردم بیاموز و دانش
دیگران را یادگیر.

بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۱۱
عَلْم النَّاسَ عِلْمَکَ وَتَعَلَّمْ عَلمَ غَیْرِکَ

فراگیری دانش
خداوند تمام امکانات فراگیری دانش را در اختیار ما قرار داده است. لذا لازم است که از چشم و گوش و فرصتها بیشترین استفاده را ببریم
و با فراگیری دانش شک و شبهه را از دل خویش بیرون برانیم.
به راستی بیناترین دیدهها آن است که در خیر نفوذ نماید و شنواترین کوشها آن است که تذکرات [دیگران] را بشنود و از آن بهره مند شود و سالم ترین دلها آن است

که از شک و شبهه پاک باشد.
تحف العقول، ص ۲۰۸

إِنَّ أَبْصَرَ الأَبْصارِ ما نَفَذَ فِی الْخَیْرِ مَذْهَبُهُ وَأَسْمَعَ الأَسْمَاعِ ما وَعَى الذکیرَ وَاتَّتَفَعَ بِهِ وَاسْلَمَ الْقُلُوبِ

۳. اندیشیدن و تفکر
علم و دانش آنگاه نتیجه بخش و ثمر ده خواهد بود که با تفکر و تدبر همراه باشد. خواندن و فراگیری قرآن نیز آنگاه مفید و مثمر خواهد بود که با تدبر و
تفکر همراه شود.

اندیشیدن و تفکر
لذا امام مجتبی علیه السلام می فرماید
شما [شیعیانم] را به پروا پیشکی و اندیشیدن دائم
سفارش می کنم؛ زیرا تفکر پدر و مادر [و ریشه و
اساس] تمامی خوبیها است.

مجموعه ورام، ج ۱، ص ۵۳
أوصیکم بتقوى الله وإدامَهِ التَّفَکَرِ، فَإِنَّ التَّفَکَرَ ابُوکُل خَیْرٍ وَأُمَّهُ

اندیشیدن و تفکر
امام حسن علیه السلام در جای دیگر فرمود
بر شما لازم است که اندیشه کنید؛ زیرا فکر
کلیدهای درهای حکمت است

میزان الحکمه، ج ۸، ص ۲۴۵
علیکم الیکرِ فَالَهُ مَفاتح أبواب الحکمه

اندیشیدن و تفکر
گاه دل مولا امام حسن علیه السلام بدرد آمده و با زبان کلایه
اظهار می دارد
در شگفتم از کسی که در چگونگی استفاده از] خوراکیهای خود اندیشه می کند ولی درباره معقولات خویش اندیشه نمی کند. پس از آنچه معده اش را اذیت می نماید دوری میکند در حالی که سینه و روح]

خود را از پست ترین چیز پر می کند.
بحار الانوار، ج ۱، ص ۲۱۸

بحار الانوار، ج ۱، ص ۲۱۸
عجبت الزیتفکر فى مأکوله کیف لا یتفکرُ فى مَنقُولِهِ فَیُحَذِّبُ بَطْنَهُ مَا یُؤذِیهِ وَیُودِعُ صَدْرَهُ مَا رَدَیهِ

۴ . تلاش و کوشش
فکر و اندیشه و یا تامل و تدبر، آن گاه ارزش حقیقی و عینی خویش را نشان میدهد که منجر به عمل و تلاش و سعی و کوشش شود و گرنه تفکری که منهای عمل باشد ارزش واقعی نخواهد داشت. در واقع فکری مطلوب و
کارساز است که به عمل و تلاش بینجامد.

تلاش و کوشش
یکی از انتظارات امام حسن علیه السلام این است که بندگان الهی در کنار
علم و اندیشه اهل تلاش و عمل باشند
ای بندگان خدا پروا پیشه باشید و برای رسیدن به خواسته ها تلاش کنید و از کارهای ناروا بگریزید و قبل از آنکه ناگواریها به شما روی آورند و نابود کننده لذات [یعنی مرگ] فرا رسد، به کارهای نیک مبادرت ورزید، پس براستی نعمتهای دنیا دوام ندارند و [ کسی از] خطرات و بدیهای آن در امان نیست.

[دنیا] فریبکار زودگذر و تکیه گاهی سست و بی اساس است.

اتَّقُوا اللهَ عِبَادَ اللهِ وَجِدُوا فِی الطَّلَبِ وَحاءِ الحَرَبِ وَادِرُوا الْعَمَلَ قَبْلَ مُقَدِّماتِ التَّقِمَاتِ وَهَادِمِ الْذَاتِ، فَإِنَّ الدنیا لا یَدُومُ نَعِیمُها وَلَا تُؤْمَنُ فِیهَا وَلَا تَوَفَّى مَسَاوِبِها، غُرُورُ حَائِلُ وَسِنَادُ مَائِل

تلاش و کوشش
حضرت مجتبی علیه السلام ضمن تاکید بر اصل تلاش و عمل گوشزد میکند که انسان هم باید برای دنیا کار و تلاش کند و هم برای آخرت
برای دنیایت چنان کار کن که گویا برای همیشه [در
این دنیا خواهی بود و برای آخرتت [نیز چنان] سعی و تلاش کن که کویا فردا

از دنیا خواهی رفت.
بحار الانوار، ج۴۴، ص ۱۳۹

وَاعْمَلْ لِدُنْیَاکَ کَانَکَ تَعیشُ أَبَدا وَ اعْمَلَ لَآخِرَتِکَ کَأَنَّکَ ثَمُوتُ غَدا